@rt-baits go’s Norway

Een half jaar geleden kwam de gedachte om in de maand Maart de skrei te belagen in Noorwegen, meer bepaald op het eiland Soroya. Dit was een ideaal moment om de versterkte @rt-baits shad te gaan testen op de grote brute kabeljauwen. De gewone grote onversterkte Rumbles waren al eens uitgetest door Mark Van Roy en tijdens deze testen konden er maximaal een 5 tal skrei’s gevangen worden op 1 shad, niet echt economisch. Volgens Marc zouden de Cutbaits één van de sterkere shads zijn die deze visserij konden doorstaan.

Daarom riepen we de hulp in van Kris Brems om voor deze reis extra sterke DK shads en Rumbles te gieten die steviger waren dan een Cutbaits, zonder de actie van de shad te verliezen.

Midden Maart was het zover, de vierde man was gevonden, de vluchten naar Hasvik waren geboekt, hotels werden gereserveerd en het huisje met boot van de shipper Marc Van Roie stonden ons op te wachten.

In Hasvik stond Hans onze Noors/Nederlandse chauffeur te wachten om ons naar Breivikbotn te brengen waar we voor de rest van de week gelogeerd zaten. Na een gastvrije ontvangst van Marc die ook voor het ontbijt gezorgd had was het tijd om alles uit te laden en de hengels in orde te brengen.

Vismateriaal voor skrei
Als materiaal hadden we allemaal een hengel mee van ongeveer 50 pond voorzien van een goede molen. Frank en ik visten met een Penn molen, meer bepaald een Penn Atlantis 8000,

Peter viste met een Daiwa Saltiga en Guy met een TRQ van Penn. De molens waren voorzien van gevlochten lijn met een trekkracht tussen de 50 en 60 pond. Als tippet gebruikten we een fluo-carbon van 0,80 mmm met een trekkracht van om en bij de 30 kg. De shads waren voorzien van loodkoppen tussen de 80 en 300 gr en een extra stinger met fluo carbon of inox kabel. Als stingers/dreggen gebruikten we de extra strong hooks van Owner of de 4 x sterker haken van Gamakatsu.

Skrei vissen in het fjord : Dag 1
Na het ontbijt was het de bedoeling om even te rusten na deze lange reis zonder slaap. Frank en Guy hadden besloten om eerst een dutje te doen, maar voor Peter en mij begon het ferm te kriebelen, de drang om toch even te gaan vissen was te groot!

Terwijl de andere lagen te slapen visten wij s’morgens enkele uurtjes in de haven, helaas met weining resultaat. Op een 10 tal zeer kleine koolvissen en enkele beten na, werd er niets gevangen. Het was duidelijk dat de grote koolvissen of andere rovers nog niet in de haven zaten. Het was te vroeg in het seizoen, maar ik ben zeker dat je tegen de zomer in die havens volop koolvis, platvis en andere soorten kan vangen op lichte spinhengels en de tijd van je leven kan beleven.

Tegen de middag waren we stikkapot en besloten we ook nog even te slapen. Ondertussen waren Frank en Guy al wakker. Die avond lag iedereen zeer vroeg in zijn bed om van de welverdiende rust te genieten en fris en monter te zijn tegen de volgende morgen.
De eerste morgen werd er goed ontbeten, lunch pakketten werden klaargemaakt en tegen 7h30-8h00 zaten we aan boord. Iedereen had wel een doel voor ogen, de ene wilde zijn record verbeteren, de andere wilde een 30 kg plus skrei vangen en anderen wilden er gewoon een mooie tijd van maken zonder stress. Het was de bedoeling om eerst te zien of de skrei al massaal het fjord ingetrokken was en eventueel indien het weer het toeliet buiten het fjord te gaan vissen. De eerste skrei’s werden al vlug gevangen in het fjord, niet de grootste maar toch mooie vissen.

Na een tijdje werd er besloten om toch buiten het fjord te gaan vissen en met succes. Peter en mezelf wisten op de eerste dag elk onze 30 plus kabeljauw binnen te halen. Tijdens de eerste trip werd er nog wat geëxperimenteerd met gewichten van loodkoppen, montage en onderlijnen. Al vlug bleek dat we te zwaar visten en dat het absoluut niet noodzakelijk was om met loodbollen van 200 gr plus te vissen om een diepte van 80 meter te bereiken. Met gewichten tussen 130 en 180 gr was een grote DK shad of een rumble perfect te vissen. Hoe lichter de loodkop hoe beter de actie van de shad. Niet dat dit veel uitmaakt wanneer de vis zo dik ligt, maar wanneer de scholen wat kleiner zijn kan dit wel een verschil maken. Het is natuurlijk ook meegenomen hoe minder zwaar er gevist wordt, hoe minder vermoeiend het vissen is, zeker wanneer er op grote dieptes gevist wordt. En dan spreken we nog niet van hoe de shad kan binnen gevist worden. Door de beperkte stroom kon er met een vrij lichte loodkop een shad mooi onder een hoek gevist worden in plaats van de shad recht onder de boot te vissen.

Vistechniek
Voor het vissen op de Skrei hadden we hoofdzakelijk geopteerd om shads te gebruiken, maar voor alle zekerheid hadden we toch enkele pilkers mee genomen, in geval de stroming te sterk zou zijn. Er waren enkele technieken om de shad te vissen. De methode hing een beetje af van hoeveel vis er op de dieptemeter te zien was. Soms zag je op 70 meter diepte een laag van 30 meter vis van de bodem af en andere keren zat de vis dichtbij de bodem.

Veel van de grote kabeljauwen werden op half water gevangen tijdens het gecontroleerd afzakken van de shad (enorm veel vis op het scherm), andere keren moest het kunstaas eerst de bodem raken voordat je reactie kreeg (vis ligt op het scherm tegen de bodem). En wanneer het wat moeilijker werd was volgende techniek wel succesvol. De shad werd afgezakt tot tegen de bodem, daar werd de shad een paar keer opgetikt om te zien of de vissen er zin in hadden, bij geen reactie werd de shad traag terug naar boven gedraaid. Bij deze techniek is het wel belangrijk dat er niet te zwaar gevist wordt, anders zal de shad loodrecht naar boven gedraaid worden. Is het gewicht van de jigkop juist dan kan de shad onder een mooie hoek naar boven gevist worden. Tijdens het binnen draaien van de shad voelden we soms de kabeljauwen aan de staart sabbelen, op dit moment mag je dus niet aanslaan maar moet je gewoon op hetzelfde tempo verder binnen draaien. Op een zeker moment voel je een verzwaring, hengel buigt door en dan pas zet je de haak. Dan kan de fun beginnen!, De vissen die je zo op half water vangt zijn niet van de kleinste en het eerste wat die beesten doen is zo vlug mogelijk terug de diepte in zwemmen. Staat op dit moment de slip veel te vast dan bestaat de kans dat je met vis mee over boord gaat. De slip moet afgesteld staan op het materiaal (gevlochten lijn en hengel) maar ook op de kracht van de visser zelf. Tijdens de dril kon er gemakkelijk bepaald worden of het een grote of kleine (onder de 15 kg) kabeljauw was. Begon de vissen te dansen onder water, een beetje op en neer gaan, dan kon je er van uitgaan dat het een kleinere vis was. Vertrok de kabeljauw na de aanbeet met een rotvaart naar de diepte dan wist je bijna zeker dat het een mooie was.

Met pilkers werd er ook op dezelfde manier gevist, maar de gewichten van de pilkers waren in verhouding altijd lager dan een shad en jigkop, omdat deze minder weerstand hebben onder water.
Een shilker was ook zeer succesvol, deze naam hebben we terplaatse uitgevonden, de techniek op zich is al langer bekend. Een shilker is een combinatie van een shad en een pilker die op een heel zenuwachtige manier gevist kan worden door de hengeltop met korte tikken op en neer te laten bewegen. Op moeilijke momenten stak deze methode er soms met kop en staart bovenuit. Het ziet er misschien niet uit en het is waarschijnlijk ook niet de meest subtiele manier van vissen, maar het is toch de moeite waard om dit te proberen.

Visvakantie Noorwegen : het verder verloop
De dag daarop wist Frank het Belgisch record te evenaren met een kabeljauw waarvan het gewicht maar liefst 39,5 Kg bedroeg. En dan spreken we nog niet over alle 20 Kg plus krachtpatsers die we wisten te vangen.

De woensdag wist Guy ook zijn 30 kg plus vis te vangen. Hierbij was de cirkel rond, we hadden meer en grotere vis gevangen dan we ooit konden denken. Wij hadden het grote geluk dat we elke dag konden vissen, wat in deze streek van Noorwegen en voor de tijd van het jaar een uitzondering is. Dag op dag werden de ene kabeljauw na de andere gevangen tot we verzuring in de armen kregen en onze rug niet meer voelden. De lichamelijke pijn was voor ons een indicator van de visdag, hoe meer pijn s’avonds hoe beter de visdag geweest was. Op het einde van de reis wisten we vijf 30 plus kabeljauwen te vangen met een ontelbaar aantal 20 plus vissen. Dus een reis met een gouden randje niet alleen op het vlak van de visvangst maar ook op vlak van het weer. Ja, het was koud en af en toe waren er ijzige winden met veel sneeuw, maar dit is eigenlijk part of the game. Het is niet alleen een gevecht met de vis maar ook met de natuur elementen.

Kunstaas voor skrei en wat beter kan
Tijdens deze trip waren de versterkte DK en Rumble shads van @rtbaits een succes. We hebben shads gehad die meer dan 50 vissen boven gehaald hebben, en volgens mij zijn er niet veel shads op de markt die deze foltering aankunnen. Dus hier valt niet veel meer aan te verbeteren buiten het feit dat de bovenzijde van de shad nog wat kan versterkt worden. Verder hebben we enkele capitale vissen verspeeld aan een stinger

door onze eigen fout. Stingers of opgezette dreggen die ik persoonlijk gebruik voor het snoeken zijn altijd voorzien van een tonwartel. Een snoek heeft soms de neiging om tijdens de dril rond zijn as te beginnen tollen als een krokodil en hierdoor wordt de draad/kabel getorst tot deze knapt, indien er geen tonwartel tussen zit. Kabeljauwen of skrei zijn juist hetzelfde, tijdens de dril tollen deze beesten rond hun as en laten ze de draad van de stinger knappen indien er geen tonwartel gebruikt wordt. Dit probleem komt zowel bij fluo carbon als bij staal of inox kabel voor.

Verder zouden we de volgende keer ook lichtere loodkoppen met iets kleinere en fijnere haken meenemen om toch iets subtieler te vissen ipv de te zware loodkoppen te gebruiken die gemakkelijk uitscheuren.

Eigenlijk kunnen we deze reis afsluiten met een zeer geslaagde trip en een perfecte test van de versterkte @rtbaits shads. Voor velen onder u kan ik zo’n reis aanbevelen, je moet dit eens meemaken en zeker gedaan hebben in uw leven. Maar deze trip heeft wel een keerzijde, met deze ervaring zal het vissen op de Noordzee nooit meer hetzelfde zijn, de “kleine” kabeljauwen van Noorwegen zijn hier de reuzen van de Noordzee.

Tight lines
Bart